Aproveitando a nosa experiencia no campo da rehabilitación de arquitectura tradicional presentamos a seguinte comunicación no VIII Congreso Internacional de Molinoloxía:

Restauración de Elementos Etnográficos. Parroquias de Paraños e Prado de Canda. Concello de Covelo (Pontevedra). Por Rubén Martín Vázquez Pérez; Fernando Vicente Solla; Alexandre Pérez Souto (colaborador); Ángeles Alonso González (colaboradora)

Este traballo nace do interese que mostraron as Comunidades de Montes Veciñais en Man Común de  Paraños e Prado de Canda de poñer en valor o seu numeroso patrimonio etnográfico co  que contan as súas parroquias e que nese intre atopábanse descoidados. Polo tanto, o obxecto do  noso traballo consistiu nunha toma exhaustiva de datos previa e inventariado que culminou coa  redacción do proxecto de “Restauración de elementos etnográficos nas parroquias de paraños  e  prado de canda”, para así poder dar viabilidade a súa posta en valor. Esta aposta pola mellora e acondicionamento do patrimonio etnográfico  ten a súa continuidade co máis recente proxecto que  redactamos na antiga “botica” para “Centro de  interpretación da cerería e outros oficios” e que na actualidade está aberto ó público co nome de “favum”.

Galicia conta con un medio físico con condicións moi favorables para  a implantación de muíños,  debido a que dispón dunha amplía  rede hidrográfica na que, o lado das grandes correntes de auga,  son numerosísimos outros ríos e regatos que drenan todo o territorio.

Con estas condicións físicas, o home galego estivo aproveitando desde sempre esas forzas naturais.

O muíño e un instrumento técnico, unha ferramenta de traballo que sirve para moer gran de cereais e  converte-los en fariña.

Nos casos máis elementais e numerosos, designase como muíño o conxunto arquitectónico formado  pola edificación e o dispositivo mecánico que se atopa nela, conxuntamente con diversos anexos  construtivos que conforman a infraestrutura necesaria para por en funcionamento o dispositivo  mecánico. Desta maneira prodúcese unha equilibrada conxunción entre a arquitectura e a enxeñería  necesaria para moer o gran, completándose con anexos construtivos que teñen como función a  captación, derivación, canalización e almacenamento da auga.

Dentro do patrimonio etnográfico construído, os muíños en Galicia supoñen unha fonte de estudio  sobre a súa historia, arquitectura, características construtivas e mecánicas, costumes e códigos  creados ó redor deles, aspectos xurídicos sobre a propiedade e sistema de uso, o oficio, e a súa  función como catalizador de relacións sociais.

Os muíños foron unha peza moi importante na economía e desenvolvemento da vida das aldeas, así  como da súa cultura popular, tanto pola súa construción como polo rico folclore e costumes creados  o redor do labor que desempeñan.

…

>> Máis información en Comunidade de Montes de Paraño

Autor:

Rubén Martín Vázquez Pérez; Fernando Vicente Solla

Colaboradores:

Alexandre Pérez Souto; Ángeles Alonso González

Localización:

parroquias de Paraños e Prado de Canda. Concello de Covelo (Pontevedra).