Memoria
A parcela conta cunha edificación principal e pequenas construcións auxiliares que axudaban aos labores cotiáns da familia: “o palleiro”, “a casa do forno”, “a calustra”, “a eira” son en este caso espazos que asisten á vivenda e as tarefas propias dunha casa de labradío.
Os nosos clientes querían unha estancia mínima para gozar do fin de semana e época estival en familia na casa materna, e estas edificacións auxiliares supoñían o soporte idóneo para iso. Dadas as reducidas dimensións de “a casa do forno” proponse unha pequena ampliación que xere ademais da peza básica onde cociñar, unha pequena estancia de estar e comedor. A ampliación diferénciase do volume matriz en materiais e xeometría: unha peza rectangular de vidro e formigón que xera dous espazos exteriores, unha terraza onde tomar o fresco na fachada norte -vinculada coa grellada e a edificación antiga- e un espazo aberto ao suroeste desde onde se contempla a paisaxe e gózase da auga da piscina. Esta sitúase na cota orixinal da parcela aproveitando a diferenza de cotas existente e conseguir así un rebosadeiro de forma natural coa simple adaptación aos socalcos da leira.
